Obowiązek alimentacyjny
Obowiązek alimentacyjny polega na zaspokojeniu środków utrzymania, a także środków wychowania tym członkom rodziny, którzy nie są w stanie samodzielnie się utrzymać. Wynika on nie tylko z moralnego obowiązku osób związanych więzami rodzinnymi, ale również prawnego obowiązku uregulowanego przepisami kodeksu rodzinnego.
Źródło obowiązku alimentacyjnego
Źródło obowiązku alimentacyjnego wynika z pokrewieństwa albo więzów prawnych powstałych na skutek:
- urodzenia dziecka;
- ustalenie ojcostwa;
- zawarcia małżeństwa;
- przysposobienia (adopcji).
Kolejność obowiązku alimentacyjnego
Obowiązkiem alimentacyjnym obciążeni są krewni według ściśle określonej kolejności. Kodeks rodzinny i opiekuńczy opiera się na zasadzie, iż najpierw obciąża się krewnych w linii prostej bez ograniczenia, a następnie w braku tych krewnych, obciąża on krewnych w linii bocznej.
Aby było to zrozumiałe wyjaśniam, iż krewni w linii prostej to dziadek – rodzic – wnuk, a krewni w linii bocznej to rodzeństwo, wujostwo itp.
Chcąc jeszcze doprecyzować pamiętać trzeba, że zgodnie z kolejnością, obowiązek alimentacyjny obciąża krewnych w ten sposób, że względem dziecka zobowiązanym w pierwszej kolejności są jego rodzice, następnie w przypadku gdyby rodzic z jakichkolwiek przyczyn nie wywiązywał się ze swojego obowiązku, następnymi w kolejności będą jego dziadkowie, dopiero w braku również i tych krewnych, obowiązek alimentacyjny przechodzi na zobowiązanych w dalszej kolejności, czyli krewnych w linii bocznej.
Zakres świadczenia alimentacyjnego
Zakres świadczenia alimentacyjne jest uzależniony od dwóch głównych czynników, tj.:
- usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego;
- zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.
Usprawiedliwione potrzeby, to takie potrzeby materialne i nie materialne, które umożliwiają godziwą egzystencję. Kształtują się różnie w zależności od wieku, płci, stanu zdrowia czy pozycji społecznej. Pozwalają na prawidłowy rozwój fizyczny i duchowy. Obejmują środki utrzymania oraz środki wychowania, do których zaliczyć możemy jedzenie, mieszkanie, odzież, środki potrzebne do leczenia.
Natomiast ocena zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego wynika nie z faktycznie osiąganych zarobków i dochodów, ale stanowi wysokość środków pieniężnych, które osoba zobowiązana może i powinna uzyskiwać przy dołożeniu należytej staranności, stosownie do swych sił umysłowych i fizycznych.
Autorem tekstu jest Piotr Woś – specjalista ds. rodzinnych/rozwodowych (Adwokat Kraków)
Chcesz skonsultować swoją sprawę – umów się na spotkanie dzwoniąc pod nr tel.: 12 411 05 94,
bądź wejdź na naszą stronę i skorzystaj z PRAWNICZEJ KONSULTACJI TELEFONICZNEJ.
